آیا اسکرام روزانه (Daily Scrum) رویدادی است برای آن که بررسی کنیم تیم توسعه طبق برنامه ریزی انجام شده عمل می کند؟
این یک سوال مکرر در طول آموزش های اسکرام من است. اغلب در ابتدای جلسه اتفاق می افتد. در واقع شبیه به یک افسانه است. این افسانه به طور قابل توجهی بر کارایی تیم های اسکرام و سازمان هایی که از آنها استفاده می کنند تأثیر می گذارد.
بیایید تفاوت های اساسی بین Daily Scrum و یک جلسه پیشرفت را کشف کنیم.
جلسه اسکرام روزانه چیست؟
Daily Scrum رویدادی است که توسط تیم توسعه انجام می شود. این امکان را به وی می دهد تا با یک برنامه جدید برای ۲۴ ساعت آینده، کارهای انجام شده در ۲۴ ساعت گذشته را بازرسی کند و با رسیدن به هدف اسپرینت سازگار شود. اسکرام روزانه با همکاری گسترده ای که برای رسیدن به هدف اسپرینت ایجاد می کند ، خود سازماندهی تیم توسعه را تقویت می کند.
احساس فوریت ایجاد شده به واسطه بازه محدود زمانی ۱۵ دقیقه ای، فرصتی بزرگ برای تیم توسعه است که به یک تیم واقعی تبدیل شود و نه فقط جمعی از افراد. تمرکز اسکرام روزانه روی هدف اسپرینت است و این بازه زمانی کوتاه ، همه ما را به سمت موارد اساسی سوق می دهد: همکاری برای دستیابی به بهره وری و خلاقیت.
آیا تیم توسعه می تواند افراد دیگری را دعوت کند؟
مستند راهنمای اسکرام در مورد این موضوع چیزی را اجبار نکرده است. اما تصریح می کند که اسکرام روزانه برای تیم توسعه است و ضمناً خود سازمان یافته است. یعنی خود تیم توسعه تصمیم می گیرد که چگونه به بهترین وجه به اهداف خود برسد.
یک تیم توسعه می تواند تصمیم بگیرد که اگر در زمانی مشخص برای آن مفید باشد شخص ثالث (اسکرام مستر، مالک محصول یا یک متخصص) را دعوت کند. اما خطری وجود دارد که بزرگترین دارایی خود را برای رسیدن به هدف خدشه دار کند. هدف از اسپرینت در واقع این است: همکاری صمیمانه و خود سازماندهی.
شخصاً زمانی که فردی به دیدن من در محل کار می آید ، رفتار من تمایل به تغییر دارد، شما اینطور نیستید؟
جلسه پیشرفت کار چیست؟
اگر تعریف رسمی وجود نداشته باشد ، عملی که در سازمان ها مشاهده می شود این است که هر فرد به نوبه خود دستاورد خود را در ارتباط با کارهایی که شخص دیگری به او واگذار کرده است ارائه می دهد. تمرکز روی تکمیل کارها یا دستیابی به مرحله بعد برجسته تر است ، نه ارزش تحویل داده شده یا تأثیر کاربر، و در نهایت همکاری های فردی مورد بررسی قرار می گیرد ، یا حتی مقایسه می شود.
این جلسات پیشرفت به صورت آگاهانه یا ناخودآگاه تمایل به کنترل افراد و سنجش کمک های فردی آنها دارند. از آنجا که افراد به رقابت تشویق می شوند ، همکاری بین آنها آسیب می بیند چه آنکه شفافیت اصلی ضروری برای عملکرد صحیح تجربه گرایی (Empiricism) است.
تبدیل اسکرام روزانه به یک جلسه پیشرفت ، یک ترمز گاهی بی رحمانه برای ایجاد ارزش توسط تیم اسکرام است و مخالف منافع مورد علاقه ذینفعان است.
اسکرام روزانه به طور طبیعی خطرات اسپرینت را کنترل می کند.
اسکرام روزانه با پرورش تیم با اعتماد به نفس ، شفافیت را تقویت می کند. ریتم روزانه آن امکان کنترل افراد را امکان پذیر نمی کند ، بلکه خطرات ناشی از عدم موفقیت در محیط های پیچیده قابل سازگاری (complex adaptive environments) را نشان می دهد.
کسانی که مایل به تحمیل حضور خود در اسکرام روزانه هستند ، تیم را با مشکل مواجه کرده و اسپرینت را در معرض خطر قرار می دهند. آنها عدم اعتمادشان به تیم توسعه را نشان می دهند و تیم را از انگیزه ها و ایده هایی که بیشترین ارزش را ایجاد می کند ، دلسرد می کنند.
نتیجه گیری
به وسیله تیم توسعه و برای آن ها، اسکرام روزانه برای ایجاد ارزش در یک محیط پیچیده ضروری است. توانایی آن برای به وجود آوردن تجربه گرایی و خود سازماندهی تیم توسعه ، زندگی را به طور روزمره کنترل می کند و شانس رسیدن به هدف اسپرینت را بدون نیاز به مداخله از خارج ، به حداکثر می رساند.
اسکرام روزانه هنری است به بزرگی و اهمیت یک رویداد اسکرام.
و شما ، از چه تکنیکی برای مؤثر کردن این رویداد استفاده می کنید؟
